Reaklif – Slach by Warns

Het Reaklif stijgt tot 10,35 meter boven N.A.P, en is gemaakt van klei die rood van kleur is. De huidige klif is slechts een klein deel van de oude hoogte. Ten tijde van de aanleg van de Afsluitdijk was de zuidkant onbegroeid en rees als een rode klif uit de zee. In latere tijden werd de klif bedekt met steen en graszaden en aan de bovenkant geëgaliseerd.

Mythe

De zeldzame hoogte van de klif en de rode kleur wekten de verbeelding van de mensen. Er werd gezegd dat het een oude vulkaan was die in de oudheid vuur had gespuwd. Oude legendes spreken verder van een vuurdraak die op 24 juni van het jaar 4 op deze plek uit de aarde verrees. Ook in de jaren 155 en 207 zou de klif zijn afgebrand. Met vele offers aan de God Stavo en het gebruik van heroïsche brandblussers zou het vuur geblust worden. Volgens veel mensen breken er nog steeds onweersbuien uit boven de klif. Misschien bewaren deze verhalen herinneringen aan de brandende bakens* van onze voorouders.

*Symbolisch vuur bij hoge gelegenheden en in grote nood.

Slag bij Warns

In de Middeleeuwen kregen de Friezen te maken met een lange reeks aanvallen op hun autonomie. Alle “Gezaagde Friese Zeelanden” werden aangevallen door wereldse en geestelijke heren die hun rechten wilden doen gelden. Vooral de welvaart van de landbouwgronden sprak hen aan. De strijd die het meest tot de verbeelding spreekt is die van de jonge, energieke graaf Willem IV van Holland en Henegouwen met zijn ridderlijk leger, tegen de Friezen tussen Fly en Iems, op 26 september 1345. Willem IV had grote ervaring als kruisvaarder in Palestina en Pruisen. De Nederlandse steden steunden het avontuur. Het ridderleger kwam met schepen vanuit West-Fryslân naar de velden rond Starum. Het Friese leger wist de opmars te keren en een groot aantal edelen, waaronder de graaf, kwam om het leven. De Friezen van die tijd beschouwden Maria, de moeder van Jezus, als hun hemelse echtgenote en helpster. Zo werd 26 september de Friese Vrouwendag. Door de overwinning in de Slag bij Warns (geografisch bij Stavoren) zou de Friese autonomie nog 150 jaar blijven bestaan. De introductie van de Nederlandse taal in het bestuur werd teruggedraaid, wat belangrijk was voor het behoud van de Friese taal in dit deel van Fryslân.

De herdenking

In de loop van de twintigste eeuw zocht de Friese beweging naar een symbolische plek om hun strijd voor gelijkheid van taal en cultuur te herdenken. De keuze was tussen Aurich in Oost-Friesland, Helgoland en de Reaklif. Pater Titus Brandsma zette zich in voor een herdenking op de Reaklif, maar die kwam in de jaren dertig niet van de grond. Tijdens de bezettingsperiode was er een initiatief om van de Klif een herdenkingsplaats te maken. In 1945 werden de Vrijheidsstrijd van 1345 en 1945 aan elkaar gekoppeld in een herdenking waaraan een grote verscheidenheid aan Friese organisaties deelnam. Sinds 1945 is de Klif de plek waar Friezen hun eeuwenlange strijd herdenken en een plek geven in het kader van de inzet voor de rechten van mensen en naties over de hele wereld.

De Slag bij Warns wordt elk jaar herdacht op de zaterdag die het dichtst bij Leaffrouwedei (26 september) ligt. Lees er alles over op slachbywarns.frl

Het prachtige Reaklif is te bewonderen in de WINK trein van Arriva.